Deze introductie is voor bezoekers met een visuele beperking en bevat visuele informatie van de voorstelling ‘Usually I’m on Top’ van theatergezelschap Speels Collectief.
De voorstellingen met live audiodescriptie zijn op:
zaterdag 5 oktober 2024 om 20:30 uur in Theater aan het Spui in Den Haag
zondag 2 februari 2025 om 20.30 uur in de Meervaart in Amsterdam
De voorstelling duurt ongeveer een uur en heeft geen pauze.
Er is voor de voorstelling een speciale inleiding. Je wordt enkele dagen van tevoren door het theater per e-mail geïnformeerd over de aanvangstijd van de inleiding en andere praktische zaken.
Zodra het tijdstip van de inleiding bekend is, vind je deze ook op de Komt het Zien! website onder het kopje Waar en Wanneer bij jouw voorstelling op www.komthetzien.nl/UsuallyIAmOnTop
De blindentolk van Komt het Zien! is Priscilla Poldervaart.
In ‘Usually I’m on Top’ voeren zes vrouwen een gesprek over hun seksualiteit. Om verschillende redenen kunnen ze zich namelijk niet vinden in het beeld van seksualiteit waarmee ze als kind zijn opgegroeid. Denk aan het sprookje van een hulpeloze Disneyprinses die haar hart verliest aan een knappe, stoere prins, of aan de beperkte definitie van seksualiteit in het online VanDale-woordenboek.
De zes vrouwen trekken het ideaalbeeld van hun sokkel en bevragen de bestaande normen van vrouwelijkheid en seksualiteit. Zij doen dit door het publiek onder andere mee te nemen in hun eigen ervaringen. Zo leest bijna elke vrouw een brief voor aan haar eigen lichaam.
De zes vrouwen spelen geen personage, maar gewoon zichzelf. Om die reden worden ze tijdens de voorstelling, en dus ook in de audiodescriptie, bij hun eigen naam genoemd.
Wat vanaf het begin van de voorstelling meteen opvalt, is dat de groep heel divers is. Niet alleen wat betreft hun levensverhalen, maar ook qua lengte en leeftijd. Zo is de kortste vrouw ongeveer één meter en de langste zo’n 1 meter 75, én is de jongste begin twintig en de oudste begin zeventig.
Waar ze niet in verschillen is de kleurkeuze van hun kleding. Alle vrouwen dragen namelijk kleding in roze en paarse tinten. Ze vormen op deze manier een vrolijk gekleurde eenheid.
Ella is begin twintig en daarmee de jongste vrouw die meespeelt in ‘Usually I’m on Top’. Ze is zo’n 1 meter 68 en heeft lang, blond haar, dat ze in een hoge staart achter op haar hoofd draagt. Ella gaat gekleed in een donkerpaarse, nepleren broek, een dieproze, strakke top met lange mouwen en daaroverheen een knielange, lichtpaarse bloes.
Femke is rond de dertig, tenger gebouwd en steekt met haar ongeveer 1 meter 75 een stuk boven de andere vrouwen uit. Ze heeft halflang, donkerbruin haar, dat ze in een halve staart draagt, en gaat gekleed in een strakke, paarse broek en een lichtpaarse bloes met korte pofmouwen en een open rug.
Lisette is begin dertig, zo’n 1 meter 68 lang en stevig gebouwd. Ze heeft lang, donkerbruin krullend haar en gaat gekleed in een oudroze jurk van een gladde stof, die tot aan haar knieën reikt. Daaroverheen draagt ze een lang, lichtpaars colbert.
Marloes is half dertig. Ze is ongeveer 1 meter 70, en maakt door een incomplete dwarslaesie gebruik van een rolstoel, die ze voortbeweegt met haar handen. Marloes is een gezette vrouw en draagt haar lange, blonde haar in een staart. Ze gaat gekleed in een paarse broek met daarboven een strak, lichtroze top van een glanzende, fluweelachtige stof. De top heeft lange, wijde mouwen.
Marga is rond de vijftig. Ze kreeg al op heel vroege leeftijd te maken met jeugdreuma en is daardoor maar ongeveer een meter lang en zit in een elektrische rolstoel. Marga heeft lang, donkerbruin haar en gaat gekleed in een lichtpaarse jurk met lange mouwen.
De laatste en tevens dus ook de oudste vrouw die meespeelt, is Edith. Edith is begin zeventig, ongeveer 1 meter 68 lang en heeft grijswit haar, dat ze nonchalant, maar verzorgd heeft opgestoken. Ze gaat gekleed in een paarse, nette broek met een bijbehorend colbert en een licht doorschijnende top.
Tijdens de voorstelling is af en toe ook de stem te horen van een zevende vrouw: Merel van Lieshout. Merel voert een telefoongesprek met de redactie van de VanDale, maar verschijnt niet op het podium.
Het vrouwelijke gezelschap komt samen in een decor dat een abstracte vertaling is van een Griekse tempel. Speels Collectief raakte voor hun voorstelling namelijk geïnspireerd door de vrouwen uit het Oudgriekse toneelstuk ‘Lysistrate’. Dat stuk vertelt het verhaal van een groep Atheense vrouwen die de stadsburcht Akropolis innamen en samen met de vrouwen van Sparta een verbod afkondigden op seksueel contact tót het moment dat hun mannen een einde zouden maken aan de oorlog die toen aan de gang was. De vrouwen hielden stand, en uiteindelijk regelden hun partners wanhopig de vrede.
In ‘Usually I’m on Top’ zijn het de vrouwen van Speels Collectief die als het ware het theater innemen om het gesprek te voeren over hun seksualiteit.
Achteraan het podium staan vijf, witte sokkels opgesteld van elk zo’n vijftig centimeter hoog. De sokkels staan naast elkaar. Erboven hangen sierlijk gedrapeerde, witte gordijnen. Verder is het podium leeg, maar door te spelen met de kleur van het licht, lijken de zes vrouwen zich toch de ene keer echt in een tempel te vinden en de andere keer bijvoorbeeld in een nachtclub.
Komt het Zien! wenst je een fijne voorstelling.
Een agenda met overzicht van voorstellingen met live audiodescriptie door blindentolken vind je in de online agenda
Voor contact met Komt het Zien! stuur je een mail naar info@komthetzien.nl